M1 GARAND

               M1 Garand เป็นอาวุธปืนเล็กยาวประจำกายขนาด 0.30 นิ้ว ที่เข้าประจำการในกองทัพสหรัฐฯในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 จนถึงสงครามเกาหลี ออกแบบโดยจอห์น ซี กาแรนด์ (John C. Garand) ชาวแคนาดา เชื้อสายฝรั่งเศส ตามโครงการจัดหาปืนเล็กยาวขนาด 0.30 นิ้วรุ่นใหม่ทดแทนปืนเล็กยาว M1903 Springfield ที่ทยอยปลดประจำการไปให้กองกำลังท้องถิ่นปืน M1 Garand มีคุณสมบัติในการยิงแบบกึ่งอัตโนมัติ ความแม่นยำสูง สามารถเล็งยิงซ้ำได้อย่างรวดเร็ว ตอนแรกนายการ์แรนด์ได้ออกแบบปืน M1 Garand ให้ใช้กับกระสุนขนาด 7×51 มิลลิเมตร (.276 Pedersen) และสามารถบรรจุในคลิปกระสุนได้ 10 นัด แต่เมื่อกองทัพสหรัฐฯรับมาพิจารณาใน ค.ศ.1932 ก็มีคำสั่งให้ใช้กระสุน .30-06 ทำให้ความจุเหลือเพียง 8 นัด และรับเข้าประจำการเมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1936 ให้ชื่อเป็นทางการว่า United States Rifle, Caliber .30, M1 และเข้าประจำการในกองทัพบกเป็นหน่วยแรก ภายหลังได้มีการพัฒนาอุปกรณ์พิเศษ เช่น กล้องเล็ง เครื่องยิงลูกระเบิด ดาบปลายปืน รวมถึงการพัฒนาในโครงการต่างๆเพื่อเพิ่มขีดความสามารถของปืนรุ่นนี้ เช่น การพัฒนาให้สามารถใช้ซองกระสุน 20 นัดของปืนเล็กกล Browning Automatic Rifle (BAR) ได้ในโครงการ T20

ข้อมูลจำเพาะ

น้ำหนักปืนเปล่า:9.5ปอนด์ (4.31 กก.) 

น้ำหนักปืนพร้อมกระสุน:11.6 ปอนด์ (5.3 กิโลกรัม) 

ความยาว:43.5 นิ้ว (1,107.4 มิลลิเมตร)

ความยาวลำกล้อง:24 นิ้ว (609.6 มิลลิเมตร)

ขนาดลำกล้อง:0.30 นิ้ว (7.62 มิลลิเมตร) 4 เกลียว เวียนขวา

กระสุน: .30-06 Springfield

อัตราการยิงความเร็วปากลำกล้อง:2,800 ฟุต/วินาที (853 เมตร/วินาที)

ระยะยิงหวังผล:440 หลา (402 เมตร)

ระยะยิงไกลสุด:3,450 หลา (3,200 เมตร)

ซองกระสุน:แบบ En Bloc ความจุ 8 นัด

 ระบบปฏิบัติการ:ขับดันด้วยก๊าซ (Gas-operated) ขัดกลอนด้วยลูกเลื่อนหมุนตัว (Rotating Bolt)